Het houden van functioneringsgesprekken is in vele organisaties (zowel in het bedrijfsleven als in (tand)artspraktijken) vervallen tot een rituele dans. Het gesprek ontstijgt soms nauwelijks het niveau van een koffiepraatje en de meerwaarde is op zijn minst twijfelachtig.
In andere gevallen blijkt het functioneringsgesprek een disciplinemaatregel te zijn: als een medewerkster niet functioneert 'krijgt ze een functioneringsgesprek.' Het functioneringsgesprek en het beoordelingsgesprek zijn dan elkaars synoniemen geworden.
Dat is jammer, want een goede systematiek levert een bijdrage op diverse terreinen: u achterhaalt de oorzaak van knelpunten in het functioneren en u kunt samen kijken wat er moet gebeuren om deze weg te nemen, u beïnvloedt de arbeidssatisfactie van uw personeel en uiteindelijk stuurt u aan op de bedrijfsmatigheid van uw praktijk.
In dit artikel wordt het doel en de achtergrond van het functioneringsgesprek behandeld. In een volgend artikel zullen we vooral stilstaan bij de opbouw van het functioneringsgesprek en de te hanteren gesprekstechniek.
