Reumatoïde artritis is een chronische systemische ontstekingsziekte van voornamelijk de kleinste gewrichten. De belangrijkste nieuwe ontwikkelingen zijn diagnostisch en therapeutisch van aard. Als nieuw diagnosticum is de anticyclisch gecitrullineerd peptide-(anti-CCP-)test ontwikkeld. Deze test heeft betere kenmerken dan de IgM-reumafactor, met name grotere specificiteit; ook de positief voorspellende waarde is beter.
Therapeutisch van groot belang is de ontwikkeling van biologicals. De tot nu toe toegepaste biologicals zijn de anti-TNF-middelen etanercept, adalimumab, infliximab en het B-cel depleterende middel rituximab.
De effectiviteit van deze middelen is groot, in het bijzonder de afname van ontstekingsverschijnselen en remming van gewrichtsschade.
De toxiciteit betreft vooral een verhoogde gevoeligheid voor (soms ernstige) infecties, waaronder TBC.
