Oorpijn is meestal een self-limiting probleem, wat betekent dat de klachten zonder interventie verdwijnen. De meest gestelde diagnose bij oorpijn bij kinderen is otitis media acuta. Deze diagnose wordt gesteld op basis van de symptomen oorpijn, bovensteluchtweginfectie en koorts; inspectie van het trommelvlies maakt de diagnose definitief of sluit deze uit. Bij volwassenen is de meest gestelde diagnose otitis externa. De bevindingen bij het lichamelijk onderzoek bij een acute middenoorontsteking bij kinderen en volwassenen verschillen niet. Ook de verwekkers en hun resistentiepatronen verschillen niet tot nauwelijks. Andere aandoeningen van het middenoor die worden belicht, zijn otitis media met effusie (slijmoor), myringitis bullosa (griepoor), lawaaitrauma. Wat betreft problemen met de gehoorgang passeren otitis externa, furunkel en een corpus alienum de revue. In de oorschelp gaat het vaak om perichondritis, herpes zoster of erysipelas. Daarnaast worden nog trommelvliesperforatie/loopoor, cholesteatoom, mastoïditis, barotrauma en referred pain, met vooral aandacht voor temporomandibulaire disfunctie (TMD), besproken.
