De genderontwikkeling is een langdurig proces waarin een kind zich stapsgewijs kennis over gender eigen maakt en zich in toenemende mate gaat gedragen en beleven als iemand van de eigen biologische sekse. Kinderen kunnen al op zeer jonge leeftijd een onderscheid maken tussen bepaalde kenmerken van mannen en vrouwen. Afwijkend gendergedrag komt bij jonge kinderen betrekkelijk veel voor en het is meestal geen reden tot zorgen. Bij kinderen van wie verwacht mag worden dat zij zich voldoende kennis over gendergedrag hebben eigen gemaakt en bij wie het cross-gendergedrag al jarenlang bestaat, is er mogelijk wel sprake van een genderidentiteitsstoornis. Het is nog onbekend welke kinderen zich later zullen ontwikkelen tot transseksuele volwassenen. Stoornissen in de genderontwikkeling van het kind kunnen problemen geven op meerdere gebieden. Voor deze kinderen en hun ouders is een psychotherapie of een andere vorm van psychologische behandeling aangewezen. Kinderen (en ouders) kunnen zo leren om hun eigen gedrag (of het gedrag van hun kind) te begrijpen. Ook kan worden gewerkt aan een adequate afstemming van hun wensen en gedrag op hun sociale omgeving, zodat het (sociaal) functioneren zo min mogelijk belemmerd wordt. Het voorkómen van secundaire psychopathologie is dan ook zeker een doel van zo‘n behandeling.
