Roken is een belangrijke en enigszins beïnvloedbare risicofactor voor het krijgen van hartvaatziekten. Huisartsen moeten volgens de richtlijnen het al dan niet roken vastleggen en de rokers aanraden te stoppen. In Belfast werd het rookgedrag van patiënten met angina pectoris 5 jaar lang gevolgd. Achttien huisartspraktijken deden mee; 44% van de 487 deelnemende patiënten kwam uit de lagere sociaal-economische klasse. Bij de start rookte 77% niet en bleef dat ook 5 jaar lang niet doen; 12% rookte bij de start en deed dat 5 jaar later nog steeds. Interessant is de groep die eerst niet rookte: 4 van hen rookten na 2 jaar niet, maar na 5 jaar wel, 8 rookten na 2 jaar, maar bleken na 5 jaar weer gestopt en 9 aanvankelijke niet-rokers rookten na 2 én na 5 jaar wel. Van 34 rokers bij de start stopten er 18 na 5 jaar, 4 stopten tussendoor even met roken, en 12 stopten na 2 jaar en rookten ook na 5 jaar nog niet. Rookgedrag wisselt dus soms sterk. Eenmalig registeren in het HIS voldoet niet en aan kortdurende metingen van het succes van antirookprogramma’s heb je dus ook niks. (JZ)
