Voor kwalitatief goede zorgverlening gaat het om relationeel zorg verlenen. Door de factor tijd en de focus op de fysieke en biologische aspecten komt patiëntgericht zorg verlenen echter vaak in het gedrang. Patiëntgericht zorg verlenen zou moeten gaan over het aangaan van een partnership met de patiënt, waarbij de patiënt wordt beschouwd als het middelpunt van de zorg. Een paternalistische houding is ongewenst: de zorgprofessional richt zich juist op gelijkwaardigheid en samenwerking, met als vertrekpunt de autonomie van de patiënt. Het uitbreiden van gezondheid en vroegtijdig herkennen van gezondheidsrisico’s dient een belangrijker element in de zorgverlening te worden en hier moet met preventie en gezondheidsbevordering op worden geanticipeerd. Voor patiëntgecentreerde zorg gaat het om het aangaan van een relatie met de patiënt, het bieden van geïndividualiseerde zorg en het respecteren van de tijd van de patiënt.
