Supervisoren verschillen in de wijze waarop ze zich op elke bijeenkomst voorbereiden en hoe ze na afloop de bijeenkomst afronden. Er zijn supervisoren die het hoofdaccent op de bijeenkomst zelf leggen en weinig aandacht hebben voor ervoor en erna. Andere supervisoren hechten juist veel waarde aan een goede voorbereiding, maar besteden in verhouding daarmee weinig aandacht aan de afronding. Soms hangt het ook af van de bijeenkomst: er zijn supervisoren die alleen uitvoerig bezig blijven met de bijeenkomst als het niet zo lekker liep, terwijl anderen als regel tijd inruimen voor afronding. Ook krijgen (m.n. beginnende) supervisoren wel eens het goed bedoelde advies om zich maar niet te grondig op supervisie voor te bereiden (Alting von Geusau & Runia, 1991, p. 75). Hoe er door supervisoren wordt voor bereid en afgerond kent grote verschillen: er zijn supervisoren die na afloop er vooral in zichzelf mee bezig blijven, anderen maken korte notities of schrijven juist veel op. Er zijn ook supervisoren die er vooral op gericht zijn zich na afloop te ontspannen. Wat betreft het voorbereiden van supervisie zijn er ook veel variaties. Eerst de inbreng van de supervisant afwachten of juist zeer gericht eerst jezelf voorbereiden, enzovoort.
