Complementaire en alternatieve geneeswijzen worden niet in de artsenopleiding gedoceerd. Vaak gaan ze uit van verstoringen in de energiebalans en van de eigen herstelkracht. Ze leggen een accent op het geheel (holistische benadering). Er bestaat nog weinig (wetenschappelijk) bewijs voor de werkzaamheid. Vooral hoger opgeleiden en vrouwen maken gebruik van alternatieve geneeswijzen, meestal als aanvulling op reguliere zorg. Zij verwachten dat de behandeling minder schadelijk zal zijn. Sommige alternatieve genezers hebben ook een reguliere opleiding (geneeskunde, fysiotherapie) gehad. Opleidingen in alternatieve geneeswijzen en titels worden door de overheid niet erkend. De overheid stelt geen eisen aan alternatieve genezers. Wel is de WGBO van toepassing en de BIG-wet voor het uitvoeren van voorbehouden handelingen. Beroepsverenigingen van alternatieve genezers stellen wel eisen aan hun leden ten aanzien van opleiding, nascholing en praktijkvoering. Steeds vaker werken reguliere zorgverleners samen met alternatieve genezers.
