Mensen hebben vanwege hun gezondheidsproblemen nogal eens zorg van verschillende zorgverleners nodig. Vaak in dezelfde tijdperiode, zoals bij diabetes of copd. Soms eerst eerstelijnszorg en daarna tweedelijnszorg of andersom, zoals bij een beroerte. In beide situaties moet de zorg goed op elkaar aansluiten. Er is sprake van ketenzorg als in een regio die zorg met formele samenwerkingsafspraken goed op elkaar is afgestemd. Ketenzorg ontstaat niet vanzelf. Een zorggroep, meestal een huisartsengroep, brengt in kaart welke zorg nodig is en aan welke eisen de zorg moet voldoen. Vaak is er een zorgstandaard, vanuit patiëntenperspectief en volgens professionele kwaliteitsnormen. Pas daarna komt de vraag wie welke zorg levert. De zorggroep organiseert de ketenzorg en maakt afspraken wie welke zorg levert. Er zijn inmiddels al keten-dbc’s voor ketenzorg.
