Dak- en thuislozen vormen een doelgroep met specifieke aandachtspunten voor de assisterenden. Thuislozen zijn mensen die een postadres hebben of een adres waar ze een deel van de tijd verblijven. Mensen die zo’n adres niet hebben, worden daklozen genoemd. De meeste daklozen zijn alleenstaande mannen. Een relatief groot deel heeft een verstandelijke beperking, een psychiatrische stoornis of een combinatie daarvan. Daarnaast hebben ze vaak andere gezondheidsproblemen, zoals verslaving, infectieziekten, COPD, maag- en darmklachten, huidklachten, voetproblemen en veel tandvlees- en gebitsproblemen. De helft van de daklozen heeft geen zorgverzekering. Veel daklozen kunnen moeilijk huisartsenzorg en nog moeilijker mondzorg krijgen. In enkele steden zijn straatdokterprojecten opgezet die huisartsenzorg bieden aan daklozen. Soms doen daaraan ook tandartsen mee. Houd bij daklozen rekening met hun leefsituatie, die het moeilijk maakt om op tijd te komen, het gebit goed te verzorgen, gezond te eten en medicijnen in te nemen.
