Omstreeks 1990 is de vorming van Hagro's (huisartsengroepen) tot stand gekomen. De Landelijke Huisartsen Vereniging (lhv) introduceerde deze nieuwe structuur, ondersteund met een Hagro-reglement. Binnen de verenigingsstructuur van de lhv is het de kleinste democratische eenheid. Idealiter bestaat de Hagro uit acht tot twaalf huisartsen. Deze zijn vaak in elkaars nabijheid gevestigd in een vrij duidelijk omschreven gebied. Vanaf het begin was een van de belangrijkste taken van de Hagro het regelen van de onderlinge waarneming tijdens de avond- en nachtdiensten en tijdens de weekenden (anw-diensten). Daarnaast wordt vaak voorzien in waarneming tijdens afwezigheid van de huisarts op reguliere tijden, zoals tijdens (het begin van) een ziekteperiode, tijdens afwezigheid wegens nascholing en vaak ook tijdens afwezigheid wegens vakantie. Onderlinge waarneming bestond uiteraard al voor de komst van de Hagro's, maar de regelingen daarover waren vaak niet vastgelegd.
