In dit hoofdstuk wordt het belang besproken om aandacht te besteden aan herbezinning op de oude copingstrategieën, die niet meer nodig zijn nadat traumatische ervaringen bewerkt zijn. Dit integratieproces verloopt vaak spontaan, maar behoeft soms ook enige structurering en stimulering. Het concept van het integratiesegment vertoont veel overlap met begrippen als herstel van de veerkracht, herstelgericht werken en ook wel met oplossingsgericht werken. De stoornis is immers niet meer van belang; nu gaat het erom waar iemand naartoe wil. Aandachtspunten kunnen daarbij zijn: sociale vaardigheden, agressieregulatie, zelfbeeld, seksualiteit, herbezinning op het leven, opleiding en (vrijwilligers)werk, sociale contacten, interesses en hobby’s, terugvalpreventieplan en de vormgeving van het einde van de behandeling.
