10. Het onderzoek van de bewusteloze patiënt

Het bewustzijn kan worden omschreven als een functietoestand van het zenuwstelsel die ons in staat stelt onszelf en onze omgeving gewaar te worden en een daarmee samenhangend adequaat gedrag te ontwikkelen. Een coma is een bewustzijnsstoornis waarbij er geen reactie meer is op prikkels en er geen reactief gedrag meer ontwikkeld wordt. Bewustzijnsstoornissen worden beschouwd als een manifestatie van een functiestoornis van het zenuwstelsel. Dit brengt dus met zich mee dat de omvang en het karakter van de bewustzijnsstoornis alleen maar kunnen worden vastgesteld door onderzoek van het (reactieve) gedrag.