In deze studie hebben we het verband onderzocht tussen de aanvankelijke uitkomstverwachtingen van cliënten en hun latere percepties van de opgebouwde therapeutische alliantie. Partners (
N = 252) die minimaal vier sessies systemische partnerrelatietherapie kregen van 31 therapeuten uit het Marriage and Family Therapy Practice Research Network (Johnson et al.
2017;
www.mft-prn.net) vulden voor aanvang van sessie 1 een vragenlijst in over hun uitkomstverwachtingen, en voor aanvang van sessie 4 een vragenlijst over de therapeutische alliantie. De resultaten wezen op een sterk verband tussen verwachtingen en alliantie (
r = 0,51). Terwijl 14% van de variabiliteit in de scores op alliantie voor sessie 4 uniek aan de therapeut was toe te schrijven, was maar liefst 31,6% van de variabiliteit in het verband tussen verwachtingen en alliantie uniek toe te schrijven aan de koppels, en viel slechts 6,1% uniek toe te schrijven aan de individuele cliënten. Alles bij elkaar suggereren deze resultaten dat, hoewel de ene therapeut beter is in het opbouwen van sterke allianties dan de andere, factoren bij koppels en individuele cliënten die met verwachtingen van de therapie te maken hebben de basis leggen voor hoe de alliantie zich ontwikkelt.
