De noodzaak om binnen de gezondheidszorg te komen tot economisch verantwoorde zorg dwingt artsen en hulpverleners in de revalidatie ertoe de doelmatigheid en effectiviteit van de door hen verleende zorg aan te tonen. Een logisch beginpunt hiervoor is het patiëntonderzoek. De evolutie van de geneeskunde en de revalidatie is voortgekomen uit een mengsel van wetenschap, filosofie, sociologie en intuïtie. Somigen van de beste behandelaars zijn wellicht de slechtste wetenschappers, maar ze kunnen wel een uitzonderlijk goed ontwikkelde intuïtie hebben. Vanwege dit delicate mengsel is het moeilijk het patiëntonderzoek, de behandeling en de behandelresultaten te kwantificeren. Toch moet dit gebeuren. In de laatste twintig jaar is het patiëntonderzoek in de gezondheidszorg exponentieel gegroeid. Er zijn veel nieuwe onderzoeksinstrumenten ontwikkeld; behandelingen en de resultaten daarvan worden steeds strenger geëvalueerd.
