Het best beschikbare bewijs (evidence-based practice) zou een solide fundament voor verpleegkundige zorg moeten vormen. De doelgerichtheid en effectiviteit van de zorg zijn hierdoor toegenomen. We zijn nu op het punt aangekomen dat we zouden moeten vertrekken vanuit de patiëntbehoeften en samen met hem of haar bespreken welke evidence-based zorg en behandeling het best aansluiten op zijn behoeften. Persoongecentreerde of patiëntgecentreerde zorg lijkt in tegenstelling te zijn met evidence-based practice vanwege haar focus op behoeften van groepen en populaties. Maar de patient outcome zou moeten worden gedefinieerd in termen van hetgeen belangrijk, betekenisvol en waardevol is voor de individuele patiënt. Een outcome is pas een goede outcome als deze past bij de patiënt. Als verpleegkundige denk je niet alleen vanuit het zorg- en behandelaanbod, maar vertrek je vanuit de zorgbehoeften en de wensen van de individuele patiënt.