Onverklaarde lichamelijke klachten komen vaak voor. Als deze klachten voldoen aan de DSM-IV-R criteria van een somatoforme stoornis, dan is de kans op een spontaan herstel klein, is de kwaliteit van leven laag en zijn de kosten hoog. Cognitieve gedragstherapie blijkt deze klachten te kunnen verminderen, de kwaliteit van leven te verhogen en kosten te verlagen. Individuele cognitieve gedragstherapie gebaseerd op het ‘gevolgenmodel’ is effectief gebleken in de tweedelijns medische gezondheidszorg. Een laagdrempelige inzet ervan door de huisarts werd echter gehinderd vanwege de lage acceptatie door patiënten en het verlies van effectiviteit in de eerste lijn. In deze casusbeschrijving presenteren wij een modificatie van het gevolgenmodel, waarin het creëren van een laagdrempelig en effectief aanbod centraal staat, dat door de GZ-psycholoog kan worden ingezet.
