Vanuit een systeemtheoretische visie is interculturele communicatie interpersoonlijke communicatie. Hierin zijn de situationele context en de unieke personen het uitgangspunt (niet de cultuur). Verschillen en misverstanden die zich voordoen in de communicatie met mensen met een migratieachtergrond, zijn niet wezenlijk anders dan die in de communicatie met mensen uit de eigen groep. Deze verschillen kunnen, behalve cultureel, ook anders van aard zijn. Vandaar het begrip diversiteitsbewuste communicatie. Communicatie is een complex en gelaagd proces, waarin gesprekspartners informatieve en interpersoonlijke zienswijzen uitwisselen en onderhandelen over de betekenis ervan. Communicatie heeft een circulair karakter: er is sprake van voortdurende gelijktijdige beïnvloeding tussen gesprekspartners en in wisselwerking met sociale contexten. Het TOPOI-model is een hulpmiddel om diverse verschillen en misverstanden in de gespreksvoering op te sporen en aan te pakken. De TOPOI-gebieden (taal, ordening, personen, organisatie, inzet) zijn een concretisering van diverse verschillen zoals die zich in de communicatie kunnen manifesteren.
